Ni no Kuni: Wrath of the White Witch arriveert op Switch en brengt zijn magische, kleurrijke avontuur tot leven op de console, hoewel het GEEN remaster is.
Ni no Kuni: Wrath of the White Witch arriveert op Switch en brengt zijn magische, kleurrijke avontuur tot leven op de console.
Ni no Kuni: Wrath of the White Witch is een kleurrijk verhalenboekavontuur dat voor het eerst debuteerde in 2013 op PlayStation 3 vanaf Level-5 als een samenwerking met de legendarische animatie-outfit Studio Ghibli. Het vond succes (en bracht later een vervolg voort), maar Switch-eigenaren hadden tot nu toe geen manier gehad om het verhaal te ervaren. De originele game (niet de geremasterde versies die ook op PlayStation 4 en pc verschenen) is nu beschikbaar op de handheld-console-hybride, en het is net zo boeiend als toen het zes jaar geleden werd uitgebracht.
Het verhaal begint in het schilderachtige stadje Motorville, waar hoofdrolspeler Oliver zich in een precaire positie bevindt. Na een schokkende wending die elke jonge jongen tot in zijn kern zou doen schudden, moet hij naar een vreemde nieuwe wereld reizen als hij het leven van zijn moeder wil redden. Zo wordt hij de 'zuivere' en gaat hij op reis om de kwaadaardige Djinn Shadar te verslaan.
Samen met zijn knuffelbeest Drippy, die vreemd genoeg tot leven komt, accepteert Oliver een zoektocht die niet veel verschilt van de andere fantastische Studio Ghibli-verhalen in het wild in een poging om zijn moeder terug te krijgen en de wereld te redden zoals hij weet dat die op handen is. ramp. Dit goedlopende verhaal kent veel wendingen en wendingen langs de weg (met overal emotionele onthullingen) en draagt zijn oprechte bedoelingen en ontroering op zijn mouw.
Spelers springen in een levendige wereld die nog indrukwekkender is gemaakt met de rustieke beelden. Waar sommige van de cel-shaded graphics van het originele spel een beetje te wensen overlieten, is deze iteratie absoluut prachtig van boven naar beneden. Terwijl de Wissel van spel is niet geremasterd zoals de PlayStation 4- en pc-versies, het blinkt nog steeds uit, ondanks dat het dezelfde game is die je je misschien herinnert uit 2011.
Er is echter veel meer in het spel dan alleen maar verwonderen over de beelden. Ni geen Kuni biedt actiegerichte gevechten die verweven zijn met een vermakelijk 'vertrouwd' systeem. Net als Pokemon of soortgelijke titels voor het verzamelen van monsters, spelers kunnen wezens over de hele wereld rekruteren om te helpen in de strijd. Er is een grote verscheidenheid aan Familiars over de hele wereld te vinden, van schattige katachtige wezens tot ondeugende duivels die over de wereld ronddwalen.
Oliver kan reizen met drie Familiars aan zijn zijde, en ze hebben hun eigen unieke eigenschappen, wapens en items. Het grootbrengen van deze monsters is bijna een metagame op zich, en kleurt wat eigenlijk een lange reeks zijmissies in het spel is. Het is spannend om Familiars vast te leggen en er een complete verzameling van te maken.
Het gebruik van Familiars in gevechten is net zo eenvoudig als je aanpassen aan het vrij standaard JRPG-vechtsysteem van de game. Oliver en zijn compagnie zullen zich tijdens de strijd over het veld verplaatsen, waardoor positionering en beweging belangrijk zijn, omdat verder weg van vijanden blijven schade kan verminderen. Het feest en de vijanden zullen in realtime slagen uitwisselen, met fysieke aanval, spreukopties, verdediging en items die elke beurt kunnen worden gebruikt.
In sommige situaties kan Oliver wegrennen terwijl hij in het wild is, maar dat is natuurlijk geen optie voor ontmoetingen met de baas. Het kan in de praktijk worden vergeleken met een Tales-spel, met pauzes voor snelle strategische beslissingen. Het is bevredigend maar toch uitdagend, en zorgt voor een aantal intrigerende gevechten. Er is ook een vertrouwde sleur die gepaard gaat met gevechten, en de gameplay-loop die ermee gepaard gaat, doet denken aan traditionele rollenspelgame-pijlers: verlaat de kerker, bevoorraad en herstel in steden, en een level omhoog om alles opnieuw te doorlopen .
Naast het verzamelen van Familiars en ze op een hoger niveau brengen, is er genoeg te doen in het spel, met premiejachten en een crafting-systeem dat meer variatie toevoegt aan het toch al diverse aanbod van dingen om te doen. Bij premiejachten vechten spelers tegen formidabele Familiars, terwijl crafting kan worden gebruikt om Familiars uit te breiden, zodat ze klaar zijn voor de strijd. Naast deze upgrades voor Familiars, kunnen spelers side-quests voltooien terwijl Oliver werkt om een glimlach op de gezichten van de stedelingen te toveren. Tussen de belangrijkste plotpunten zijn er mogelijkheden om op zoek te gaan naar genoemde speurtochten die binnen de wereld te wachten staan.
Dit grillige verhaal wordt tot leven gebracht met de hulp van een uitstekende Engelse en Japanse stemmencast, evenals een oogverblindende instrumentale score die meegeholpen heeft om bruisend en gedenkwaardig te klinken met de hulp van Joe Hisaishi en de Tokyo Philharmonic. Elk klein detail van de game, vooral de beelden, werkt samen om een volkomen geloofwaardig sprookje te creëren dat een theatrale Studio Ghibli-presentatie had kunnen zijn.
Ni no Kuni: Wrath of the White Witch op Switch is misschien niet de geremasterde versie die je op andere consoles ziet, maar deze RPG is memorabel en ontroerend, spannend en fantastisch, en bovenal voelt hij geweldig aan op de Switch. Het gamedebuut van Level-5 in 2013 is nog steeds net zo spannend als toen het voor het eerst debuteerde, en een must-play voor Switch-bezitters.
Ni no Kuni: Wrath of the White Witch debuteert op PlayStation 4, pc en Nintendo Switch op 20 september. Hoewel de PlayStation 4- en pc-versies zijn geremasterd, is de Switch-versie een port van de originele game. Een digitale Nintendo Switch-code is ter beoordeling aan Screen Rant verstrekt.