SYFY's The Last Sharknado: It’s About Time eindigt de serie met een vrolijk onsamenhangende toevoeging aan een van de vreemdste franchises ooit.
Nu de laatste druppel ironisch plezier allang uit zijn anders gestrande schil is geperst, beweert SYFY dat de Sharknado serie is tot een genadige conclusie gekomen met The Last Sharknado: het wordt tijd . Altijd verwacht je twee keer voor de gek te worden gehouden, het internet wringt al zijn collectieve handen over de vraag of deze onverklaarbaar langlopende serie over een verwoestende meteorologische gebeurtenis gevuld met hongerige roofdieren op zee roept echt een dag op. Zoals recente trends op televisie hebben laten zien, eindigt er nooit echt iets, dus kijkers kunnen hier waarschijnlijk de intentie achter nemen Sharknado 'S titel ongeveer even serieus als al het andere dat deze franchise heeft opgeleverd sinds het in 2013 aan land spoelde.
Voor een serie waarvan de claim op roem een mix is van uitzinnig onsamenhangende verhalen met cameo's van snackformaat van onder meer Jerry Springer, Mark Cuban, Carrot Top, Ann Coulter, David Hasselhoff, Anthony Weiner, Fabio en nog veel meer, De laatste Sharknado maakt overduidelijk hoe weinig gas er in beide tanks overblijft. Het laatste deel begint met Fin Shepard van Ian Ziering die een dinosaurus in een Humvee achtervolgt die naar een portemonnee grijpt voordat hij zich een weg baant door de tijd, schijnbaar op zoek naar een samenhangend verhaal.
Meer: Disenchantment Review: Matt Groening keert terug, maar de magie is er niet helemaal
De reis omvat deze keer het vaak over het hoofd geziene tijdperk toen Neil deGrasse Tyson Merlijn was en hielp bij het bestrijden van een stel vuurspuwende tornado-haaien tijdens het rijden op een getemde pterodactylus. Afgezien van de onmiskenbare geloofwaardigheid van Tyson als tovenaar, kwam zijn korte cameo binnen De laatste Sharknado is misschien ook wel de grootste in deze laatste aflevering. Hij wordt vergezeld door Darryl Hammond als George Washington (die verdacht klinkt als Bill Clinton), Twisted Sister frontman Dee Snider als een oude West-sheriff, en Leslie Jordan ( Will & Grace, American Horror Story: Coven) als Benjamin Franklin. Met uitzondering van deGrasse Tyson, zijn de cameo's van Tori Spelling en de echte echtgenoot Dean McDermott de enigen die schijnbaar bedoeld waren om hetzelfde grinnik op te wekken als bijvoorbeeld Jerry Springer in de eerste aflevering.
Net als bij alle andere films, De laatste Sharknado is gewoon een verzameling beelden en geluiden die losjes aan elkaar zijn geplaveid op een manier die ze op de een of andere manier nauwelijks geschikt maakt voor ironisch kijken. Er is een flauw vleugje van een verhaal dat iets te maken heeft met Finn, April (Tara Reid), Nova (Cassandra Scerbo) en soms Judah Friedlander, terwijl ze door de tijd reizen om de eerste Sharknado te stoppen en de wereld weer in orde te brengen. de gebeurtenissen van de laatste vijf films. Fin's zoon, Gil (Chris Owen), reist ook door de tijd, wat het de helden moeilijker zou moeten maken, maar de redenen waarom zijn niet helemaal duidelijk. Er is echter een poging om een aantal regels vast te stellen voor de tijdreizen van de personages, maar omdat de interne logica van de film zo slordig en inconsistent is, vraag je je meteen af waarom hij überhaupt ter sprake is gebracht.
Maar het doel van kijken Sharknado is niet om een goed verhaal goed verteld te zien; het is precies het tegenovergestelde. Dat maakt ofwel De laatste Sharknado kritiek bewijs, of, vreemd genoeg, een lichtend voorbeeld van wat het beoogde te bereiken. Het is een vreemde uitdaging om iets te beoordelen op hoe erg het is, vooral als het opzettelijk bedoeld is om bijna onzichtbaar te zijn. Er is duidelijk een publiek voor films als de Sharknado serie, net zoals er een publiek is voor zaken als De Kamer , een film die de kracht van ironisch kijken heeft belichaamd - dat wil zeggen, naar iets objectiefs vreselijks kijken, op voorwaarde dat het deel uitmaakt van een grotere, gedeelde ervaring. De Kamer heeft zijn theatrale vertoningen, en Sharknado heeft (of had) Twitter. Maar zelfs met de hulp van rauwe mensenmassa's en hashtags op sociale media, is het nog steeds een slog om erdoorheen te komen.
Het is dan ook verrassend dat degenen die het einde van De laatste Sharknado zal merken dat de serie tot een nogal flauwe conclusie komt, een die alle personages (inclusief wijlen John Heard) terug bij het begin plaatst. Als een serie extra sequels, opwekkingen of reboots zou gaan plagen in een aflevering die belooft de laatste te zijn, is het deze. Maar op zijn laatste momenten De laatste Sharknado lijkt zijn titel echt waar te maken. Of het wel of niet is, valt nog te bezien. Maar laten we dit voorlopig opschrijven als het achterstallige einde van een van de meest vrolijk onsamenhangende series ooit.