15 meest memorabele citaten van de voordelen van een muurbloem zijn

Welke Film Te Zien?
 

The Perks of Being a Wallflower is een tijdloze coming of age-film geworden. Hier zijn enkele van de beste citaten uit het enorm herkenbare scenario.





De coming-of-age-film uit 2012, geschreven en geregisseerd door Stephen Chbosky, de auteur van het boek, heeft de status van cultklassieker bereikt. De voordelen van een muurbloem zijn is een film die vaak voorkomt op de beste coming-of-age-filmlijsten. Logan Lerman, Ezra Miller en Emma Watson spelen de hoofdrol.






VERWANT: De voordelen van een muurbloem zijn: 5 dingen die de film beter deed (en 5 dingen die het boek beter deed)



De film was een kritisch en commercieel succes en leeft voort in de collectieve herinneringen van degenen die ernaar hebben gekeken. Met betrekking tot tedere onderwerpen, de film doet geweldig werk door de hoogte- en dieptepunten van de adolescentie weer te geven. Bovendien levert Logan Lerman een uitstekende prestatie als tiener met psychische problemen in de nasleep van de zelfmoord van zijn vriend.

Bijgewerkt op 26 december 2020 door Svetlana Sterlin: Terwijl de carrières van degenen die bij deze film betrokken zijn, blijven bloeien, is hier een blik op vijf aanvullende citaten uit deze iconische coming-of-age-film. Het genre is alleen maar uitgebreid sinds de release van de film in 2012, vooral met de komst van nostalgische, tijdperk-specifieke verhalen, met name Greta Gerwig's Lady Bird. De voordelen van Being a Wallflower zullen jarenlang zijn speciale plaats in de wereld van de popcultuur behouden.






vijftien'Waarom kiezen ik en iedereen van wie ik hou mensen die ons behandelen alsof we niets zijn?'

Sam zit vast in een gewelddadige relatie met haar vriend, maar ze lijkt haar onafhankelijkheid niet te kunnen doen gelden. Ze merkt ook een soortgelijk patroon op bij haar vrienden, en als muurbloempje is Charlie de enige die ze in vertrouwen kan nemen.



Ze klaagt bij Charlie over hoe slecht zij en haar vrienden hun belangrijke anderen hebben gekozen. Charlie herinnert zich iets wat zijn leraar hem vertelt en herhaalt het tegen Sam: 'We accepteren de liefde die we denken te verdienen.'






14'Dit ene moment waarop je weet dat je geen droevig verhaal bent. Je leeft.'

Charlie worstelt om iets te voelen voor een groot deel van het eerste bedrijf, grotendeels omdat hij nog steeds aan het bijkomen is van de dood van zijn vriend. Zijn gevoelens zijn afgestompt en hij komt er niet uit om veel te ervaren, dus wanneer hij vriendschap sluit met de senioren, gaat er een hele nieuwe wereld voor hem open.



In de iconische scène waarin hij opstaat in de auto om zich levend te voelen, beschrijft zijn voice-over in zijn dagboek de omvang van zijn gevoelens, terwijl hij eindelijk toestaat dat ze hem beïnvloeden. 'Ik ben hier, en ik kijk naar haar. En ze is zo mooi. Ik kan het zien.'

13'We kunnen het proberen.'

Iedereen herinnert zich de wijze woorden van Paul Rudd tegen Charlie tijdens de film, vooral 'We accepteren de liefde die we denken te verdienen.' Het is echter wat Charlie en zijn leraar vervolgens bespreken dat de meeste mensen over het hoofd zien.

Charlie vraagt ​​hem: 'Kunnen we ze laten weten dat ze meer verdienen?' Meneer Anderson glimlacht triest naar hem, half verwonderd over Charlies goede hart, en antwoordt: 'We kunnen het proberen.'

12'Het is zo erg dat ik blijf fantaseren dat een van ons sterft aan kanker, zodat ik het niet met haar hoef uit te maken.'

Charlie is het soort man dat, als introvert, niet voor zichzelf opkomt of zijn stem gebruikt. Als gevolg hiervan gebeuren er dingen met hem, zoals Mary Elizabeth die hem mee uit vraagt ​​en hij zich verplicht voelt om ja te zeggen.

Ze beginnen met daten, maar de relatie is niet ideaal. Charlie gaat er gewoon mee akkoord, bang om haar gevoelens te kwetsen. Op een dag gaan ze naar een feest waar de groep de waarheid speelt of durft. Charlie wordt gedwongen toe te geven hoe hij echt over Mary Elizabeth denkt, waardoor iedereen in een ongemakkelijke stilte blijft.

elf'Ik ben erg geïnteresseerd en gefascineerd hoe mensen van elkaar houden, maar niemand houdt echt van elkaar.'

De voice-overs in het dagboek van Charlie zijn de baas over de film. Het is een van de weinige films voor jongvolwassenen die een voice-over kunnen weergeven die niet nutteloos of cheesy is. Ze voegen veel inzicht toe in zijn karakter en wat hij denkt, omdat hij zijn ware gevoelens zo zelden hardop uitdrukt.

Een van de dingen waar hij het meest overstuur over is, is de relatie van zijn zus met een vriend die haar slaat. Hij is ook verdrietig over de relatie van Sam, en vrijwel elk romantisch stel om hem heen. Hij vraagt ​​zich af hoe ze van elkaar kunnen houden zonder elkaar aardig te vinden.

10'En er zijn mensen die vergeten hoe het is om zestien te zijn als ze zeventien worden.'

In de laatste monoloog in De voordelen van een muurbloem zijn , Charlie van Logan Lerman levert deze regel als onderdeel van een grotere voice-overmonoloog. De scène laat een blijvende indruk achter op kijkers.

Dit citaat geeft beknopt de overweldigende gevoelens weer van het tiener zijn. Het smeekt het publiek even stil te staan ​​en te proberen zich te herinneren hoe ze zich voelden toen ze nog jong waren.

9'Welkom op het eiland Misfit Toys.'

Dit is Sam's manier om Charlie te verwelkomen op zijn allereerste feest. Sam is degene die als eerste dicht bij Charlie komt en hem welkom heet in hun vriendengroep. Al hun vrienden zijn buitenbeentjes, dus het is perfect voor Charlie.

Patrick is dolblij met het vooruitzicht. Op het feest proost hij op Charlie en iedereen doet enthousiast mee. Zo begint Charlie's grote avontuur met zijn eerste vriendengroep, de buitenbeentjes.

8'We accepteren de liefde die we denken dat we verdienen.'

Paul Rudd speelt Mr. Anderson, Charlie's leraar Engels en mentor. Hij levert een van de meest aangrijpende regels van de film wanneer Charlie hem - als zijn enige vriend - in vertrouwen neemt over het beledigende vriendje van zijn zus: 'Waarom kiezen aardige mensen tot nu toe de verkeerde mensen?'

VERWANT: 10 beste Paul Rudd-films (volgens IMDb)

Meneer Anderson vertelt hem dat mensen alleen de liefde accepteren waarvan ze denken dat ze die verdienen. Dit is een van de krachtigste en meest tot nadenken stemmende citaten uit de film.

7'We kunnen niet kiezen waar we vandaan komen, maar we kunnen wel kiezen waar we heen gaan.'

Tegen het einde van de film, wanneer Charlie eindelijk een sprankje hoop begint te zien, herinnert hij zich dingen die zijn arts hem hielp realiseren. Charlie verlaat het ziekenhuis nadat hij beter is geworden en zijn arts herinnert hem eraan dat, hoewel gebeurtenissen uit zijn verleden geen controle hebben, hij ze niet de rest van zijn leven hoeft te laten bepalen.

Het is moeilijk om te doen als er zoveel pijnlijke dingen in het verleden zijn geweest, maar zijn dokter zegt hem dat hij ervoor moet zorgen dat hij weet dat hij macht heeft over zijn toekomst.

6'Je kunt daar niet gewoon zitten en ieders leven voorop stellen en denken dat dat telt als liefde.'

Op een feestje vraagt ​​Sam aan Charlie waarom hij haar nooit mee uit heeft gevraagd. Hij antwoordt daarop door te zeggen dat hij niet denkt dat ze dat wilde. Als ze dit hoort, vraagt ​​ze hem wat hij wil en waarom hij nooit handelt naar wat hij wil.

Iedereen heeft verschillende meningen over liefde. Charlie en Sam, de kijkers die komen kijken, hebben bijna tegengestelde opvattingen. Sam vindt dat liefde iets is dat openlijk moet worden getoond en uitgedrukt. Charlie denkt dat liefde erom gaat de behoeften van alle anderen voorop te stellen.

5'Je ziet dingen en je begrijpt het. Je bent een muurbloempje. '

Patrick herkent snel wat voor soort persoon Charlie is. Hij zegt het hardop zodat iedereen het kan horen, en brengt dan een toast uit op Charlie. Dit is waar de film zijn titel vandaan haalt, en het is iets waar veel introverte kijkers zich mee kunnen identificeren.

VERWANT: 10 van de beste films over volwassen worden die iedereen moet zien

Charlie observeert iedereen stilletjes, hij luistert, en daardoor kan hij mensen veel beter begrijpen dan anderen. Dit kan hem een ​​geweldige vriend en een geweldige schrijver maken. Patrick en Sam merken dit aan hem op; ze zien ook zijn prachtige eigenschappen en vraag hem om hun vriend te zijn.

4'Waarom kun je niemand redden?'

Patrick is de spreker van deze lijn, waarmee veel tieners en volwassenen zich zullen identificeren. Hij vraagt ​​zich af waarom zijn vrienden beslissingen nemen die hen ongetwijfeld zullen schaden, wetende dat hij ze er niet uit kan praten.

Er is een ongelooflijke frustratie die komt met hulpeloos zijn die Patrick in deze lijn uitspreekt. Het geeft terecht het gevoel van de film weer, dat men soms pas kan leren na een val; er is geen eenvoudige uitweg.

3'Ik weet dat dit ooit allemaal verhalen zullen zijn. En onze foto's zullen oude foto's worden. We zullen allemaal iemands moeder of vader worden. Maar op dit moment zijn deze momenten geen verhalen. Dit is aan het gebeuren.'

Stephen Chbosky is in staat om de tienerervaring zo perfect vast te leggen, zoals hij doet in de slotscène van de film. Charlie's voice-over in de laatste reeks van de film geeft een overzicht van zijn groeiproces.

GERELATEERD: 10 beste films op basis van romans voor jonge volwassenen

Het publiek zal kippenvel krijgen. Stephen Chbosky verwoordt het perfect als hij zegt dat tiener zijn gaat over de onmetelijkheid van gevoelens die ze voelen als er dingen om hen heen en met hen gebeuren.

twee'Laten we samen psychos worden.'

Sam zegt dit tegen Charlie nadat ze herenigd zijn na een kort geschil. Het is haar manier om hem weer in haar leven te verwelkomen, maar ook weer in de groep.

Net als de lijn 'eiland van buitenbeentjes-speelgoed' roept deze lijn ook een gevoel van kameraadschap op tussen kinderen die als vreemd worden beschouwd. Het is een vreugdevolle gelegenheid voor Charlie om terug te komen met zijn vrienden en Sam levert deze lijn met een charmante glimlach.

1'Wij zijn oneindig.'

Dit is waarschijnlijk de meest geciteerde regel van De voordelen van een muurbloem zijn . In drie woorden, het is in staat om de hele essentie van de film vast te leggen en wordt aan het einde ervan herhaald om de boodschap te versterken.

Charlie, Patrick en Sam rijden door de tunnel als De 'helden' van David Bowie schreeuwt uit. Ook al gaat dit gedeelte van de film helemaal over de resolutie, hier komt het thematisch tot een crescendo.