Het docudrama zal niet iedereen aanspreken, maar het is moeilijk om veel fouten te vinden in het eindproduct - dat uitblinkt als een doordachte, suggestieve en prachtig geschoten terugblik op de begindagen van Doctor Who.
Het is niet bepaald een vervolg op het verhogen van de lat, maar My Big Fat Greek Wedding 2 heeft genoeg van de charme en oprechtheid van zijn voorganger om een voldoende te behalen.
A Dog's Way Home is een fijn gezinsvriendelijk avontuur over de beste vriend van de mens, die dezelfde emotionele akkoorden raakt als (betere) films die eerder kwamen.
Toch is Transformers: Age of Extinction de grootste Robots In Disguise-film tot nu toe voor kijkers die genoten van eerdere films in de serie (zelfs terwijl ze hun fouten erkenden).
Isn't It Romantic is een wilde en hilarische meta-reis in een romantische komedie, die de draak steekt met de stijlfiguren van het genre terwijl de boodschap van liefde wordt omarmd.
Zijn hart zit op de juiste plaats en het bereikt een paar opbeurende pieken, maar My True Fairytale is ongelijk terwijl het zijn weg naar een happy end vindt.
Endings, Beginnings geeft de voorkeur aan stijl boven inhoud, waarbij zelden de vonk wordt ontstoken waarvoor het bedoeld is en alleen verankerd door een meeslepende Shailene Woodley.
Insidious: The Last Key is een solide finale van de Insidious-franchise die hoofdrolspeler Lin Shaye de kans geeft om een sierlijke laatste buiging te maken.
The Man Who Killed Hitler and Then the Bigfoot draait een wankele en eigenzinnige Amerikaanse mythe die bijeen wordt gehouden door Elliotts rustig ontroerende optreden.
Het is een respectabele aanpassing die de meeste bioscoopbezoekers (jong en oud) zullen kunnen waarderen, maar ook het soort waarvan je vermoedt dat het middelbare scholieren zal vervelen.
Hoewel het de gruis en het kraakbeen van de beste Londense aanpassingen mist, wordt The Call of the Wild verheven door Harrison Ford en een zeer goede CGI-doggo.
Uiteindelijk is Think Like A Man Too een verplicht vervolg op een onverwacht succes ($ 96 miljoen op een budget van $ 12 miljoen) dat - in tegenstelling tot 22 Jump Street - volkomen tevreden is om op zijn lauweren te rusten.
Before I Go to Sleep doet weinig om het psychologische thrillergenre te herdefiniëren, maar biedt toch een intrigerend centraal mysterie dat kijkers aan het raden moet houden.
Iedereen die geïnteresseerd is in het idee om Episode 1 opnieuw te bekijken in een volwaardige theaterervaring (ongeacht de 3D-beelden), zal zich waarschijnlijk vermaken.
Mowgli: Legend of the Jungle is een donkerdere bewerking van Kipling's verhalen, met verbluffende visuele prestaties van regisseur Andy Serkis en een indrukwekkend verhaal.